Сучасны ўрок

ПАМЯТКА НАСТАЎНІКУ-ПРАДМЕТНІКУ ПА РАБОЦЕ З НАВУЧЭНЦАМІ, ЯКІЯ МАЮЦЬ ПАВЫШАНУЮ МАТЫВАЦЫЮ ДА НАВУЧАННЯ

развернуть

ПАМЯТКА НАСТАЎНІКУ-ПРАДМЕТНІКУ

ПА РАБОЦЕ З НАВУЧЭНЦАМІ, ЯКІЯ МАЮЦЬ

ПАВЫШАНУЮ МАТЫВАЦЫЮ ДА НАВУЧАННЯ

  1. Азнаёміцца з данымі псіхалагічнага даследавання: вядучы тып памяці; мысленне, увага; кола інтарэсаў; прафесійная накіраванасць.
  2. Кансультаванне з класным кіраўніком па пытаннях: паспяховасці; ўзроўню цяжкасці заданняў; кола інтарэсаў; індывідуальных асаблівасцей школьнікаў; арганізацыі вучэбнага працэсу.
  3. Арганізацыя індывідуальнай работы на ўроку: вызначыць меру цяжкасці заданняў; распрацаваць індывідуальны план работы на ўроку; прадумаць сістэму творчых практыкаванняў; распрацаваць сістэму зваротнай сувязі.
  4. Арганізацыя маніторынгу якасці ведаў, уменняў, навыкаў.
  5. Узаеманаведванне ўрокаў з мэтай назірання за дзейнасцю вучняў, матываваных на вучобу
  6. Правядзенне рэфлексіі ўласнага ўрока з пазіцыі яго выніковасці.
  7. Кансультаванне бацькоў.

 

АСНОЎНЫЯ ПРЫНЦЫПЫ РАБОТЫ

З ВЫСОКАМАТЫВАВАНЫМІ ВУЧНЯМІ

  1. Індывідуалізацыя і дыферэнцыяцыянавучання.
  2. Забеспячэнне і захаванне душэўнага здароўя і эмацыянальнага дабрабыту вучня як неабходнай умовы паспяховасці любой дзейнасці.
  3. Выкананнерэжыму разумовай працы і адпачынку, дастатковай фізічнайактыўнасці.
  4. Захаванне высокай самаацэнківысокаматываванага вучня, непасрэдна звязанай з развіццём цікаўнасці іразвіццём асобы.
  5. Арганізацыя развіваючага асяроддзя, якое стымулюе цікаўнасць вучня і забяспечвае магчымасць яго задавальнення (гурткі, экскурсіі, прыклад дарослых).
  6. Шырокая рэалізацыя міжпрадметных сувязей у адукацыйным працэсе і ў індывідуальнай рабоце з вучнямі.
  7. Сумесная работа вучняў над вызначанай праблемай пры мінімальным удзеле настаўніка.
  8. Свабода выбару вучнямі накірункаў пазаўрочнай дзейнасці.
  9. Максімальная разнастайнасць дазволеных магчымасцей.

Метады і формы работы

Урочныя:

  • развіццё індывідуальнага стылю вучэбнай дзейнасці;
  • індывідуальная і дыферэнцыраваная накіраванасць вучэбнага працэсу;
  • выкарыстанне міжпрадметнага падыходу на аснове інтэграцыі тэм і праблем, якія адносяцца да розных накірункаў ведаў;
  • паўзроўневае тлумачэнне вучэбнага матэрыялу;
  • групавыя формы работы;
  • розныя формы далучэння вучняў да самастойнай пазнавальнай дзейнасці;
  • заданні творчага характару;
  • праектная дзейнасць.

Пазаўрочныя:

  • прадметныя тыдні;
  • інтэлектуальныя алімпіяды;
  • факультатыўныя заняткі;
  • заняткі ў гуртках;
  • конкурсы рознай накіраванасці;
  • сістэма пазакласнай выхаваўчай работы.

 

 

СТРАТЭГІЯ РАБОТЫ З АДОРАНЫМІ   І ВЫСОКАМАТЫВАВАНЫМІ ДЗЕЦЬМІ

Паспяховасць работы з адоранымі навучэнцамі шмат у чым залежыць ад таго, якая работа праводзіцца з гэтай катэгорыяй навучэнцаў у пачатковай школе.  Адметным крытэрыем адоранасці дзіцяці пры наяўнасці ў яго высокай успрымальнасці да вучэння і творчых праяў, з'яўляецца ярка выяўленая, дамінуючая пазнавальная патрэба, якая адрозніваецца актыўнасцю, патрэбай у самім працэсе разумовай дзейнасці і задавальнення ад разумовай працы. Пазнавальная патрэба з'яўляецца адной з базавых патрэбаў, задавальненне якой забяспечвае фарміраванне і самосуществование асобы, развіццё яе здольнасцей з прыродных задаткаў. Пры спрыяльным варыянце развіцця пазнавальная патрэба праходзіць тры ўзроўні:

1-ы ўзровень - патрэба у новых ўражаннях (дашкольная дзяцінства);

2-і ўзровень - развіццё дапытлівасці, выяўленай у цікавасці да пэўных заняткаў, вывучэнню канкрэтнага прадмета (малодшы школьны ўзрост, малодшыя падлеткі);

3-і, вышэйшы ўзровень - мэтанакіраваная пазнавальная дзейнасць, накіраваная на правядзенне навуковага даследавання, прафесійнае вызначэнне (назіраецца ў старшакласнікаў). Скажэнне і несвоечасовае задавальненне пазнавальных інтарэсаў пакідае здольнасці ў неразвітым, пачатковым стане.

 

 

ЗДОЛЬНАСЦІ ДЗЯЦЕЙ

  1. Гнуткасць і хуткасць мыслення.
  2.   Лёгкасць генеравання ідэй.
  3. Незадаволенасць нізкімі вынікамі.
  4.  Пастаянная незадаволенасць сабой.
  5.  Гатоўнасць адстойваць свой пункт гледжання.
  6.  Пазнавальны эгацэнтрызм.
  7. 7. Менш развіты маральны эгацэнтрызм (пачуццё перавагі над аднагодкамі).
  8. 8. Арганізатарскія здольнасці.
  9. 9. Самадастатковасць.
  10.  Павышаная ўразлівасць, звышадчувальнасць.
  11.  Схільнасць да спаборніцтва, канкурэнцыі.
  12.  Глыбокае разуменне навакольных з'яў і падзей.
  13.  Высокая канцэнтрацыя ўвагі.
  14.  Здольнасць да самаацэнкі.
  15. Самакрытычнасць.
  16. . Схільнасць да прагназавання.
  17. Лёгкасць асацыявання, уменне знаходзіць аналогіі там, дзе традыцыйна яны не ўгледжваюцца. 
  18. Магчымасць выкарыстоўваць любую інфармацыю.
  19. Выдатная памяць.
  20.  Ярка выражаная цікавасць або схільнасць.
  21. . Дапытлівасць.
  22. Звышінтуіцыя, звышадчувальнасць да праблем. 
  23. Арыгінальнасць мыслення.
  24. Інтэлектуальнае развіццё апярэджвае эмацыйнае. 
  25. Арыгінальнасць ідэі і звышзадачы.
  26. Наяўнасць сітуатыўнага вопыту. 
  27. Перфекцыянізм (імкненне даводзіць прадукт сваёй дзейнасці да дасканаласці). 28. Самаактуалізація (імкненне рэалізаваць свае магчымасці).
  28. . Схільнасць да павышэння інтэлектуальнай нагрузкі. 
  29. Высокі ўзровень свядомасці і культуры.
  30. Феномен "Цэзара" (здольнасць адначасова займацца некалькімі справамі).
  31. . Здольнасць шматкратна рабіць і перарабляць. 
  32. Глыбокае апусканне ў праблему. 
  33. Бясконцае імкненне да дасканаласці.
  34. Нецярпімасць да стэрэатыпаў, імкненне да новага, нязведанага. 
  35. Відавочная адоранасць.
  36. . Прыхаваная адоранасць, разыначка. 
  37. Завышаная самаацэнка. 
  38. Гарманічнае развіццё пазнавальных і эмацыйных бакоў асобы.
  39. Дысіхронія псіхічнага развіцця, прыніжаная самаацэнка.
  40. Камунікабельнасць.
  41. Няроўныя паводзіны.
  42. Высокі інтэлект. 
  43. Даверлівасць, дабрыня, наіўнасць. 
  44. Непасрэднасць у зносінах. 
  45. Аптымізм. 
  46. Песімізм.
  47. Актывіст у грамадскім жыцці.
  48. Празмерна актыўны на ўроку. 
  49. Часта перацягвае ўвагу на сябе.
  50. Індывідуальнасць почырку. 
  51. Асаблівы тэмп дзейнасці.
  52. Высокі творчы патэнцыял. 
  53. Схаваны або відавочны канфлікт з настаўнікамі.
  54. Лідэрства ў класе.
  55. Аддае перавагу індывідуальным заняткам.
  56. Акадэмічна адораныя (выдатная паспяховасць па ўсіх прадметах). 
  57. Спецыяльная адоранасць па прадмеце.
  58. Фізічна развіты, рухомы, любіць спорт.
свернуть

МАКРОСТРУКТУРА ВУЧЭБНЫХ ЗАНЯТКАЎ

развернуть

МАКРОСТРУКТУРА        УЧЕБНОГО         ЗАНЯТИЯ

1.ОРГАНИЗАЦИЯ  УЧАЩИХСЯ   Техники, методы, приемы: слова приветствия; проверка отсутствующих; проверка,  готовности к уроку; организация внимания учащихся; спокойная, уверенная манера ведения урока; отсутствие многословия, «гигиена речи»; разумное сочетание вербальных -командных установок и гуманных – в виде просьб и предложений, рекомендаций; преемственность и последовательность требований; создание эмоционального делового настроя.

2.ПРОВЕРКА ДОМАШНЕГО ЗАДАНИЯ Технологии:      развивающего обучения, проблемного обучения,  уровневой дифферен-циации, КСО, модульного обучения, игровые технологии, компьютерного обучения.

Методы и приемы обучения: тестовые задания; выполнение заданий, подобных домашним; постановка вопросов учителем и учащимися; озвучивание таблицы, ОСК;

диалог с просьбой продолжить мысль…;  монологическое высказывание учащегося с последующим рецензированием его ответа товарищами; сверка с ключом; сочетание контроля, самоконтроля и взаимоконторля.

  1. АКТУАЛИЗАЦИЯ СУБЪЕКТНОГО ОПЫТА Технологии: развивающего обучения, проблемного обучения, уровневой дифференциации, игровые технологии, компьютерного обучения.

Методы и приемы обучения: повторение знаний, необходимых для восприятия нового материала; выявление знаний, полученных на основе жизненного опыта учащихся;

построение ассоциативного ряда (на что похоже…? Какие вызывает ассоциации?)

проведение опроса с целью проверки изученных знания и понимания изучаемого –  учебный диалог, мозговой штурм;

  1. ЦЕЛЕПОЛАГАНИЕ. МОТИВАЦИЯ Технологии: развивающего обучения, проблемного обучения, уровневой дифференциации, компьютерного обучения.

Методы и приемы обучения: подготовка к формулированию темы и задач урока на основе  предложенного учителем учебного материала (проблемного вопроса, задания, интриги);

привлечение внимания учащихся, обеспечение необходимой мотивации; сотрудничество с учащимися в постановке задач урока;  постановка уровневых целей;  постановка привлекательной цели;  постановка целей через показ конечных результатов занятия;

дополнение реальной ситуации фантастикой.

  1. ИЗУЧЕНИЕ НОВОГО МАТЕРИАЛА Технологии: развивающего обучения, проблемного обучения, уровневой дифференциации ( на двух уровнях), модульного обучения, КСО, проектного обучения, компьютерного обучения, игровые технологии.

Техники, методы и приемы обучения: активные действия учащихся с объектом изучения;

максимальное использование самостоятельности в добывании знаний и овладении способами деятельности; работа с определением понятий; использование аналогий (общие свойства при различном происхождении), гомологий (общие свойства и  общее происхождение); работа с учебником; составление опорного конспекта, плана, алгоритма, таблицы; изучение в экстрактивном режиме (рассказ, лекция, сообщение, объяснение); изучение в интроактивном режиме (модульное, программное, компьютерное обучение); изучение в интерактивном режиме (проблемное, проектное, адаптивное обучение, КСО) .

6.ПЕРВИЧНАЯ ПРОВЕРКА ЗНАНИЙ И СПОСОБОВ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ Технологии:     развивающего обучения,  уровневой дифференциации (на двух уровнях), КСО, модульного обучения,  компьютерного обучения.

Методы и приемы обучения: задания на определение зон актуального и ближайшего развития; уровень обратной связи со всеми учащимися класса; использование заданий на узнавание и различение изучаемых объектов; само- , взаимопроверка заданий по ключу;

«опрос экспертов»; проверочные карточки, перфокарты, сигнальные карточки, ОСК, модульные карточки, компьютерные задания  и пр. на установление оперативной обратной связи.

7.ЗАКРЕПЛЕНИЕ НОВЫХ ЗНАНИЙ И СПОСОБОВ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

Технологии: развивающего обучения, проблемного обучения, уровневой дифференциации, КСО, модульного обучения, игровые технологии, компьютерного обучения.

Методы и приемы обучения: взаимообмен заданиями и вопросами; вопросно-ответное обобщение; использование алгоритма рассуждений; обращение к субъектному опыту; перенос знаний в частично измененную ситуацию; придумывание заданий, вопросов, задач; «опрос эксперта»; интеллектуальный марафон; использование заданий,  повышающих интеллектуальную активность; выдвижение гипотез, предложений.

8.ПРИМЕНЕНИЕ НОВЫХ ЗНАНИЙ  И СПОСОБОВ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

Технологии:      развивающего обучения, проблемного обучения, уровневой дифференциации, КСО, модульного обучения, игровые технологии, проектное обучение, компьютерного обучения.

Методы и приемы обучения: разноуровневая самостоятельная работа; деловая игра;

групповая работа по методикам КСО; дебаты «за» и «против»; задание «по кругу»;

лабиринт действий; рынок возможностей; ученые станции; задание на самостоятельное построение алгоритмических предписаний для решения задач; моделирование;

конструирование; сочинение и др.

9.ОБОБЩЕНИЕ И СИСТЕМАТИЗАЦИЯ ЗНАНИЙ И СПОСОБОВ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

Технологии: развивающего обучения, проблемного обучения, уровневой дифференциации, КСО, модульного обучения, игровые технологии, проектное обучение, компьютерного обучения.

Методы и приемы обучения: техника кооперации (работа в группах с различными видами заданий, работа над проектом); составление карты мыследеятельности (что привело к открытию того или иного закона…); моделирование; построение «дерева» темы;

мозговой штурм в устной и письменной формах; техника пересечения тем (пример: пересечение на «деревьях» нескольких тем – стрелочками); учебные ситуации и игры;

обобщающие  и структурно-логические таблицы, схемы

10.КОНТРОЛЬ И САМОКОНТРОЛЬ Технологии: уровневой дифференциации, проблемного обучения, КСО, модульного обучения, проектное обучение, компьютерного обучения.

Методы и приемы обучения: разноуровневые контрольные  и самостоятельные работы;

тестовые задания (открытые и закрытые); задания на выделение всех признаков понятия и их связи друг с другом; задания на конструирование нескольких способов выполнения одного и того же задания; использование нестандартной ситуации для применения проверяемых знаний; рейтинговые задания; задания с противоречивыми данными.

  1. КОРРЕКЦИЯ Технологии: развивающего обучения, проблемного обучения уровневой дифференциации, КСО, модульного обучения, компьютерного обучения

Методы и приемы обучения: использование упражнений, специально разделенных на мелкие этапы и звенья; тестовые задания;  задания с пропусками; структурно-логические схемы с пропусками; применение развернутых инструкций и программированных заданий с поэтапным контролем.

  1. ИНФОРМАЦИЯ О ДОМАШНЕМ ЗАДАНИИ Технологии: развивающего обучения, уровневой дифференциации, КСО, модульного обучения, проблемного обучения, проектного обучения

Методы и приемы обучения: трехуровневые домашние задания; постановка интересных учебных проблем ;заданий с поиском их решений; творческие задания (моделирование, конструирование, сочинение, реферат и др.) техника особых заданий; групповые задания творческого характера.

  1. ПОДВЕДЕНИЕ ИТОГОВ УЧЕБНОГО ЗАНЯТИЯ

Методы и приемы обучения: соотнесение поставленных задач с конечным результатом урока; краткость и емкость анализа; определение мер последующей работы с теми, кто затрудняется; планирование работы на следующее занятие; «лист обратной связи»; «незаконченные предложения;

«письмо учителю»; взаимная благодарность за сотрудничество.

  1. РЕФЛЕКСИЯ Методы и приемы обучения: оценка (самооценка) своей деятельности на уроке: «письмо самому себе»; «телеграмма»; «барометр настроения» (сигнальные карточки с улыбающимися и грустными «лицами»); «пейзаж – зеркало настроения»; «птичий двор - зеркало настроения»; «координаты»; «торт предложений», лист обратной связи и другие.
свернуть

ПАМЯТКА ПА АРГАНІЗАЦЫІ І ЎДАСКАНАЛЕННІ КАНТРОЛЬНА-АЦЭНАЧНАЙ ДЗЕЙНАСЦІ НАСТАЎНІКА

развернуть

ПАМЯТКА ПА АРГАНІЗАЦЫІ І ЎДАСКАНАЛЕННІ КАНТРОЛЬНА-АЦЭНАЧНАЙ ДЗЕЙНАСЦІ НАСТАЎНІКА

  1. Праверка ведаў павінна весціся ў адпаведнасці з праграмай, яе рубрыкай «Патрабаванні да ведаў і ўменнем вучняў». Праграма вызначае максімум і мінімум ведаў. У ёй пазначаны аб’екты праверкі, той навучальны матэрыял, які павінен быць засвоены.
  2. Алгарытм арганізацыі праверкі: настаўнік адбірае матэрыял для праверкі ў адпаведнасці з праграмай, распрацоўвае сістэму пытанняў і заданняў, падбірае неабходныя дапаможнікі і сродкі навучання, загадзя плануе, веды і ўменні якіх вучняў будуць правераны, вызначае метады і формы праверкі.
  3. Аб’ектыўная і сістэматычная ацэнка (і адзнака) стымулюе работу вучняў, развіццё іх пазнавальных інтарэсаў, садзейнічае рэгулярнаму выкананню работ.
  4. Пры ўліку ведаў любая работа школьніка павінна быць ацэнена.
  5. Праверку ведаў неабходна праводзіць пастаянна, па ўсіх тэмах праграмы, ахопліваючы пры гэтым значную колькасць вучняў або ўвесь клас у цэлым.
  6. Адзнакі выстаўляюцца за:

-вусныя адказы пры індывідуальнай праверцы,

-за выкананне практычнай работы,

-пры франтальнай вуснай праверцы за сукупнасць адказаў,

-за выпраўленні і дапаўненні адказаў іншых вучняў,

-за адказы ў працэсе гутаркі пры вывучэнні і замацаванні новага матэрыялу.

  1. Што правяраць? Устанаўліваецца, ці ўвесь праграмны матэрыял засвоены, ці ўсімі названымі ў праграме практычнымі ўменнямі і навыкамі валодае. Правяраецца аб’ём, якасць ведаў, трываласць, сістэматычнасць, глыбіня і дзейснасць ведаў, ацэньваецца форма іх выражэння.
  2. Пры выкананні пісьмовых работ правяраецца не толькі якасць адказу, але і граматнасць напісання.
  3. Настаўнік абавязаны абвяшчаць адзнаку вучню, які адказвае і ўсяму класу, тлумачыць, чаму пастаўлена тая ці іншая адзнака.
  4. Адзнака абавязкова каменціруецца. Пры ацэньванні настаўнік павінен коратка адзначыць, у чым станоўчыя і адмоўныя бакі адказу, паказаць, на што трэба звярнуць увагу.
  5. Настаўнік абавязаны загадзя тлумачыць крытэрыі адзнак, каб вучні ведалі, пры якіх умовах ставіцца тая ці іншая адзнака.
  6. Пры аналізе адказу настаўнік вызначае:

-ці ўсё расказаў вучань,

-колькі памылак было, якія гэта былі памылкі,

-якія былі дапушчаны недакладнасці,

-ці правільна зразумелы вучэбны матэрыял,

-ці ведае вучань азначэнне паняццяў,

-ці ўмее тлумачыць сувязі і залежнасці,

-даслоўна пераказвае матэрыял ці пераасэнсаваў яго,

-ці ўмее вылучаць галоўнае, аперыраваць ведамі, прымяняць іх для тлумачэння -новых фактаў, падзей, лагічна, паслядоўна пераказваць матэрыял.

-наколькі звязна, коратка і ўпэўнена вучань пераказвае матэрыял,

-ці мае патрэбу вучань у навадных пытаннях, падказках.

-ці ўмее выконваць дзеянні, усведамляць сістэму дзеянняў, вусна пералічваць, парадак дзеянняў, практычна карыстацца ім.

  1. Выстаўленне адзнак у дзённікі – абавязак настаўніка!
  2. Недапушчальна зніжэнне адзнакі і выстаўленне нездавальняючай адзнакі з мэтай пакарання вучня за парушэнне дысцыпліны, забытыя падручнікі, сшыткі, спартыўную форму.
  3. Праверка носіць навучальны характар. Веды не толькі ўзнаўляюцца і паўтараюцца, але і замацоўваюцца, сістэматызуюцца, удасканальваюцца і паглыбляюцца.
  4. Навучальныя, кантрольныя, дыягнастычныя заданні павінны перш за ўсё вучыць дзяцей думаць, аналізаваць, прымяняць тэарэтычныя веды на практыцы, а не проста пераказваць матэрыял.
  5. Праверка носіць навучальны характар – навучанне школьнікаў прыёмам узаемакантролю і самакантролю, фарміраванне патрэбы ў самакантролі і ўзаемакантролі.
  6. Неабходна сістэматычна праводзіць колькасны і якасны аналіз кантрольных і навучальных работ.
  7. Памятаеце, што граматна арганізаваная (сістэматычная) зваротная сувязь дасць вам магчымасць зразумець, якія веды і ў якім аб’ёме засвоены, ці працавалі вучні самастойна над засваеннем матэрыялу, ці гатовыя яны да ўспрымання новага матэрыялу.
  8. Правярайце рабочыя сшыткі, звяртайце ўвагу на культуру пісьмовай мовы, на якасць выкананай работы на ўроку, дома. Суадносіць адзнаку за заданне ў рабочым сшытку з регламенціруемым «Інструктыўна-метадычным пісьмом» аб’ёмам работы.
  9. Прагназуйце сваю кантрольна-ацэначную дзейнасць на ўроку.
  10. Не забывайце аб стымулюючай функцыі 10-бальнай сістэмы, старайцеся адзначыць нестандартныя спосабы рашэння, станоўчыя дасягненні школьнікаў.
  11. Прадумвайце формы апытвання загадзя, у залежнасці ад узроўню падрыхтаванасці вучняў у класе.
  12. Важна паўрочнае ацэньванне! Неправераныя або непрадуманыя заданні падчас урока прыводзяць да дрэнна выкананых кантрольных работ, да неаб’ектыўных адзнак за чвэрць, год.
  13. Пры падрыхтоўцы да ўрока настаўніку неабходна старанна прадумаць дыдактычнае забеспячэнне: дыферэнцыраваныя заданні ўсіх 5-ці узроўняў, папярэджанне тыповых памылак, карэкцыйныя заданні па выніках папярэдняй «зваротнай сувязі»
  14. Вашы вучні «выйграюць», калі кантрольная работа па тэме будзе складзена вамі да першага ўрока па тэме: сумесная работа будзе адраснай, якая б’е ў мэту. Значыць, вучні з высокай матывацыяй справяцца з ёй лепш.
  15. Чаканне апытвання і само апытванне – сітуацыя павышанай трывожнасці для многіх вучняў. Не пагаршайце яе неабдуманымі заўвагамі, недарэчнымі жартамі.
  16. Дакладна пастаўце пытанне, сфармулюйце заданне. Вучням можа быць штосці незразумелым ў вашых заданнях, пракаменціруйце іх. Недапушчальна гэта толькі ў час кантрольных работ.
  17. Вучыце рабят быць выхаванымі слухачамі, прызнаваць права чалавека на памылку. Вучань, які адказвае чакае ад Вас разумення і падтрымкі.
  18. Дзецям патрэбны час на абдумванне дадатковых пытанняў.
  19. Дзейнасць вучняў, не занятых пры апытванні, павінна быць прадумана (запіс у сшытак кароткіх высноў па нарыхтаваных шаблонах, рашэнне апераджальнага задання і т. п.), інакш гэта страчаны час.

 

 

 

 

свернуть

З вопыту работы. Дэкада педмайстэрства-2023

развернуть

Web-сэрвісы ў рабоце настаўніка

развернуть

BankTestov.ru

 Бесплатный сервис. Прост в использовании. Позволяет создавать вопросы с единичным и множественным выбором, устанавливать сложность вопроса, сохранять результаты или проходить тестирование анонимно. Созданные тесты, чтобы стать общедоступными, проходят премодерацию. Из минусов - наличие рекламы.

 

master-test.net

 Сервис позволяет не только создавать тесты, но и загружать себе на компьютер, если нет выхода в Интернет для прохождения. Учителя, занимающиеся дистанционным обучением, могут использовать сервис для проведения зачетов, при работе с детьми, которые по определенным причинам не посещают школу

 

LearningApps  очень интересный сервис! Это интерактивный конструктор для разработки заданий в разных режимах – «Пазлы», «Установи последовательность», «Викторина с выбором правильного ответа» и др. Основная идея упражнений заключается в том, что ученики могут проверить и закрепить свои знания в привлекательной для них игровой форме.

 

Umaigra (UI) представляет собой интернет-проект дистационного обучения, основанный на многолетнем опыте Umapalata.com в разработке учебных программ для школ, предлагает новую онлайновую систему для создания, публикации и выполнения дидактических игр для детей.  
UI может быть легко интегрирован в основной учебный процесс в качестве дополнительного обучающего инструмента - игрового, и в то же время эффективного, который можно использовать как в школе так и дома, как индивидуально так и для группы учеников. 
UI предлагает широкие возможности в создании и использовании игр на различных языках, в различных предметных областях, для разных возрастных категорий. Он имеет простой и интуитивно понятный интерфейс. Позволяет публикацию и свободный обмен играми между преподавателями и учениками.

 

rebus1.com Русскоязычный генератора ребусов. Задайте любое слово или фразу, и программа моментально сгенерирует по вашему запросу ребус! Используя соответствующий переключатель, можно создавать специальные ребусы для детей, в которых использованы изображения детских героев из сказок и мультфильмов. 

 

PowToon представляет собой инструмент для создания презентаций, который сочетает в себе два очень важных элемента в этом виде программ: он простой в использовании и результаты очень интересны.

Можно использовать PowToon прямо с вашего браузера. Прежде чем приступить к созданию слайдов, нам придется выбрать один из различных стилей, которые мы имеем в нашем распоряжении. После выбора у нас будет очень простой интерфейс, из которого мы можем сделать любое действие с помощью всего одного щелчка мыши.

 

Calaméo - это сервис для создания интерактивных публикаций в Интернете.
Разработчики сервиса предлагают вам новый способ публикации - простой для использования и с невероятно широкими возможностями. Из файла формата PDF можно создавать журналы, брошюры, каталоги, отчеты, презентации и многое другое.
Что же такое интерактивная публикация?
Это интерактивный электронный документ для чтения с компьютера. При этом создается ощущение чтения бумажного документа: можно перелистывать страницы, отмечать интересные места, увеличивать масштаб изображения... в журналах, брошюрах, каталогах, отчетах, презентациях и не только.

свернуть

З вопыту работы. Фотарэпартаж "Тыдзень педагагічнага майстэрства"

развернуть

СУЧАСНЫ ЎРОК: ПАМЫЛКІ НАСТАЎНІКА

развернуть